مراقبت از سالمندان یک وظیفه اجتماعی است
مراقبت از سالمندان یک وظیفه اجتماعی است
سالمندی برای برخی از بزرگترها می تواند دوره یأس و ناامیدی باشد، به ویژه برای آن دسته از والدین بزرگتری که در سنین پیری خود را مورد بی توجهی و نادیده گرفتن جوانان می بینند که نیاز به حمایت و کمک جوانان دارند. سالمندی مسائل، چالش ها و مشکلات خاص خود را دارد که از عهده افراد مسن خارج است. آنها از نظر جسمی، اجتماعی و روانی به دیگران وابسته هستند. هنگامی که عزیزان عزیزشان چشم نلسون را به سمت مصائب خود می‌گردانند، پیامدهای شدیدی بر زندگی آنها دارد.
بنجامین دیزرائیلی زندگی را با تاکید بر سالمندی اینگونه تعریف می کند: «جوانی اشتباه است، مردانگی مبارزه است، حسرت پیری» حسرت به این معنا که آنها انرژی و شادی خود را در تلاش برای سعادت جوانان به پایان رسانده اند. اکنون که به آنها نیاز دارند. در زمان سختی آنقدر غرق در امور و کار خود می شوند که در برهه های حساس زندگی خود که در آستانه مرگ هستند، از جامعه برای جلب توجه و یا حمایت های زندگی کوتاهی می کنند.
باید در نظر داشت که محققان پیامدهای اجتماعی، جسمی و روانی سالمندی را برجسته کرده اند. موارد زیادی وجود دارد که والدین مسن به شدت مشتاق دیدن چهره فرزندان جوان خود هستند که یا به دلیل شرایط شغلی بیرون از خانه هستند یا برخی از مسائل اجتماعی در خانواده دارند. برخی از جوانان حتی به خود زحمت نمی دهند که با آنها تلفنی یا حضوری صحبت کنند. برخی از والدین مسن در چند سال اخیر حتی فرزندان خود را ندیده اند. این شکاف بین آنها به جای بی تفاوتی، بدبختی والدین پیر را دوچندان کرده است. ما چند مورد از سالمندان بی بضاعت داریم که مورد توجه جامعه قرار نمی گیرند.
دوران سالمندی عموماً از ۶۰ سالگی به بعد شروع می شود
این مرحله از زندگی یک فرد است که سستی و شکنندگی او درمان ندارد، بلکه مراقبت فقط دوا است. افراد مسن در برابر استرس آسیب پذیر هستند، به دلیل دلهره های مختلف برای آنها احساس تنهایی و بی توجهی می کنند. وقتی اقوام و جوانان را در این مرحله می‌بینند، درمان اجتماعی می‌شوند، کلمات محبت‌آمیز به آنها قدرت می‌دهد تا هوس‌های دوران پیری را تحمل کنند. مایه تاسف است که در بسیاری از مواقع به دلیل غفلت، از سوی جوانان خود قدر و منزلت قائل نمی شوند. تغییرات اجتماعی و اقتصادی کنونی آنها را ناامن کرده است.
در خانواده های هسته ای اغلب به دلیل عدم همراهی، تحرک کم به دلیل مسائل بهداشتی و افزایش سن با بی توجهی مواجه می شوند. سطح افسردگی و اختلال روانی آنها را می توان با صمیمیت، عشق، مراقبت و با شنیدن بیمار به آنها بهبود بخشید. حتی اگر سخنان آنها غیرمنطقی به نظر برسد.
مراقبت از سالمندان یک وظیفه اجتماعی است
بیماری های مزمن سالمندان برای بقیه اعضای سالم خانواده دردسرساز است. ما باید تلاش کنیم تا از مراقبت های بهداشتی، حمایت مالی آنها اطمینان حاصل کنیم . و با همراهی با آنها در انزوای آنها همدلی داشته باشیم. اگر ما خیلی شلوغ هستیم، زمان را برای آنها مدیریت کنید یا حداقل یک مراقب دائمی را در طول درگیری های بیش از حد خود ترتیب دهید. دیدن آنها را فراموش نکنید. فضایی مناسب برای آنها فراهم کنید و هرگز خواسته یا ناخواسته آنها را در معرض خشونت خانگی قرار ندهید.
نیاز شدیدی به آگاهی توده ها در خصوص مراقبت از سالمندان وجود دارد و سایر وظایف غیر از مردم باید تسهیل کننده سالمندان در روزهای سخت زندگی باشد. ما باید به یاد داشته باشیم که در این مقطع حساس زندگی باید در کنار آنها برای مراقبت از آنها باشیم تا ما نیز به نوبه خود برخورد و مراقبت عادلانه ای داشته باشیم وگرنه ما سزاوار حسرت و زاری برای از دست دادن آنها نیستیم.
نوشته مراقبت از سالمندان یک وظیفه اجتماعی است اولین بار در واحد خبری بنیاد فرهنگ سالمندی. پدیدار شد.
