در طول زندگی و بخصوص در دوران سالمندی داشتن ارتباط پزشک و بیمار بسیار ضروری است . صحبت کردن در مورد سلامتی شما به معنای به اشتراک گذاشتن اطلاعات جسمی ، عاطفی و ذهنی شماست . دانستن نحوه توصیف علائم و ایجاد نگرانی های‌تان به شما کمک می کند تا در مراقبت های بهداشتی شریک متخصص داشته باشید .
علائم گواه بیماری یا اختلال در بدن است . نمونه هایی از این علائم شامل درد ، تب ، یک توده یا برجستگی ، کاهش وزن و افزایش غیر قابل توضیح و یا خواب سخت است .
در توصیف علائم خود واضح و مختصر باشید . توضیحات شما به پزشک کمک می کند تا مشکل را تشخیص دهد . معاینه فیزیکی و آزمایشات پزشکی اطلاعات ارزشمندی را ارائه می دهند ، اما علائم شما پزشک را در جهت درست هدایت می کند .
پزشک از شما سؤال می کند که چه زمانی علائم شما شروع شده است ، چه ساعتی از روز اتفاق می افتد ، چه مدت آنها طول می کشد (ثانیه؟ روز؟) ، چند مرتبه رخ می دهد ، اگر به نظر می رسد حالتان بدتریا بهتر شده است و اگر شما را از بیرون رفتن باز می دارد ؟ یا فعالیتهای معمول خود را انجام دهید .
قبل از تماس با پزشک یا یادآوری برخی از علائم خود را یادداشت کنید . نگرانی شما به دلیل وجود برخی علائم جسمی یا روحی نشانه ضعف نیست . صادق بودن در مورد آنچه تجربه می کنید به معنای شکایت نیست . پزشک باید بداند که چه احساسی دارید .
امکان تعامل داروها وجود دارد و باعث عوارض ناخوشایند و گاه خطرناک می شود . پزشک باید درباره همه داروهای مصرفی شما از جمله داروهای بدون نسخه و داروهای گیاهی یا مکمل های گیاهی آگاهی داشته باشد . لیستی تهیه کنید یا همه چیز را با خود به دیدار خود بیاورید . قطره های چشمی ، ویتامین ها و ملین ها را فراموش نکنید . هر چند وقت یکبار هرگونه حساسیت به دارو یا واکنش هایی که داشته اید را برای پزشک خود شرح دهید . بگویید کدام داروها برای شما مناسب هستند . مطمئن باشید که پزشک شماره تلفن داروخانه مورد استفاده شما را دارد . ردیابی داروها : برگه کاری می تواند به شما کمک کند .
در مورد داروی جدید باید از پزشک خود سؤال کنید .
برای ارائه بهترین خدمات ، پزشک باید شما را به عنوان یک فرد درک کند و بداند زندگی شما چگونه است . پزشک ممکن است از شما بپرسد که در کجا زندگی می کنید ، چه غذایی می خورید ، چگونه می خوابید ، روزانه چه کارهایی انجام می دهید ، از چه فعالیت هایی لذت می برید ، رابطه جنسی شما چگونه است و آیا سیگار می کشید ؟ نوشیدنی الکلی یا گاز دار می نوشید ؟ با پزشک خود روراست و صادق باشید . این تعامل به او کمک می کند تا شرایط پزشکی شما را به طور کامل درک کند و بهترین گزینه های درمانی را به شما پیشنهاد کند .
سلامتی شما تأثیر زیادی در سایر قسمت های زندگی شما دارد . پزشک ممکن است از شما سؤال کند که زندگی شما چگونه پیش می رود . این پیچیده و مبهم نیست . اطلاعات در مورد اتفاقات زندگی شما ممکن است از نظر پزشکی مفید باشد . بگذارید پزشک در مورد هرگونه تغییر عمده یا استرس در زندگی شما ، مانند طلاق یا فوت یک دوست عزیز آگاهی داشته باشد . لازم نیست که به جزئیات بپردازید . ممکن است بخواهید چیزی مثل این را بگویید : “شاید برای شما مفید باشد که بدانید خواهرم از آخرین دیدار من با شما درگذشت” یا “من اخیراً مجبور شدم خانه خود را بفروشم و همراه دخترم حرکت کنم.”
اگر بیمار شوید ممکن است نگرانی یا آرزوهایی در مورد مراقبت از خود داشته باشید . اگر در مورد انتخاب شما سؤالی دارید ، از پزشک خود سوال کنید . شما می توانید خواسته های خود را از طریق اسناد قانونی مشخص کنید . به طور کلی ، بهترین زمان برای صحبت با پزشک خود در مورد این مسائل در حالی است که شما هنوز هم نسبتاً سالم هستید . بیمه درمانی و بیمه درمانی خصوصی ممکن است این مباحث را با پزشک شما پوشش دهند . یکی از راه های مطرح کردن این موضوع این است که بگوییم : ”من نگران این هستم که اگر خیلی بیمار بودم و احتمالاً بهتر نمی شوم در بیمارستان چه اتفاقی می افتد. آیا می توانید به من بگویید که به طور کلی در آن صورت چه اتفاقی می افتد؟ “
تصمیم سخت دیگری که بسیاری از افراد سالخورده با آن روبرو هستند این است که یا به جایی منتقل شوند که بتوانند کمک بیشتری داشته باشند – غالباً یک مرکز زندگی مسکونی . اگر در نظر دارید چنین حرکتی انجام دهید ، پزشک می تواند بر اساس سلامتی و شرایط دیگر به شما در تصمیم گیری و بررسی جوانب مثبت و منفی کمک کند . او ممکن است بتواند شما را به یک مددکار اجتماعی یا یک آژانس محلی معرفی کند که می تواند در یافتن یک مرکز زندگی مساعدت کننده کمک کند .