تعامل با سالمندان را آغاز کنید
تعامل با سالمندان را آغاز کنید
با شیوع کرونا، زندگی مردم و نوع روابط و تعامل آنها تحت تاثیر این ویروس قرار گرفت بهگونهای که برای حفظ سلامت سالمندان اعضای خانواده چارهای جز فاصله گرفتن از آنان نداشتند، مسالهای که باعث شد سالمندان بهدلیل آسیبپذیرتر بودن محدودتر شدند و با مشکلات روحی و روانی بسیاری مواجه شوند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
هجوم یک بیماری ناشناخته و جهانی زندگی مردم جهان را تحت تاثیر خود قرار داد و تعاملات انسانی را دستخوش تغییراتی کرد. سالمندان هم باتوجه به وضعیت تلاش کردند تا جای ممکن خود را از این بیماری دور نگه دارند . برای این کار ناچار به تغییراتی در سبک زندگی خود شدند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
تا پیش از این آنها بسیاری از وقت خود را با فرزندان، نوه و به صورت کلی اعضای خانواده خود میگذراندند و هر دو سو از این همنشینی لذت میبردند، اما به علت تحمیل شرایط کرونایی و قرنطینه این روابط تضعیف شد چرا که سالمندان یکی از گروههای در اولویت خطر ناشی از این بیماری بودند و اعضای خانواده چارهای جز دوریگزینی از عزیزان سالمندان خود و اکتفا به تماسهای آنلاین نداشتند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
البته بیماری کرونا تنها مشکل سالمندان نیست وآنها نزدیک به سه سال است که نتوانسته یا کمتر توانسته اند به مراکز درمانی مراجعه کنند . بسیاری از آنها گرفتار مشکلات جسمی و دردهای ناشی از آن شدهاند اما از ترس کرونا خانهنشین شدهاند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
همین مسائل سبب بروز مشکلات و آسیبهایی برای سالمندان شده است. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
آسیبهای روحی کرونا بر سالمندان تعامل با سالمندان را آغاز کنید
دکتر رضا فدای وطن، مدیر گروه سالمندی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در این رابطه به جامعه ۲۴ میگوید: کرونا بر زندگی تمامی مردم دنیا تاثیر گذاشته است . همه اقشار از آن آسیب دیدهاند، اما سالمندان به دو دلیل تاثیرات بیشتری را متحمل شدهاند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
نخست تاثیرات فیزیکی است چراکه سالمندان نسبت به دیگر اقشار جامعه آسیبپذیرترند و به همین سبب در معرض آسیب بیشتری قرار دارند. تعامل با سالمندان را آغاز کنید
دکتر رضا فدای وطن ادامه میدهد: مشکل دیگر این گروه سنی مربوط به قرنطینه و تنهایی آنهاست به این معنا که تا پیش از کرونا سالمندان بهخودیخود خانهنشین بودند. با آمدن این بیماری شاهد افزایش این خانهنشینی بودیم.
همین مسئله سبب شد تا همان اندک ارتباط آنها با دنیای بیرون هم قطع شود تا پیش از کرونا مدام توصیه میشد به سالمندان سر بزنید و آنها را تنها نگذارید.
اما با شیوع کرونا برای حفظ سلامت سالمندان، باید تا جای ممکن از آنها فاصله گرفته میشد تا مبادا درگیر بیماری شوند.
این استاد دانشگاه اظهار میکند: این مسائل سبب شد سالمندان از نظر اجتماعی ایزوله شوند و حتی فرزندان و نوههایشان هم نتوانند با آنها معاشرت کنند، دیدارهای هفتهای هم قطع شد و از بین رفت. تمامی اینها سبب شد تا بسیاری از سالمندان دراین دوران دچار افسردگی و آسیبهای روانی شوند. در چنین شرایطی برخی از سالمندان در تنهایی فوت کردند و به خاک سپرده شدند که موضوع بسیار ناراحتکنندهای است.
پذیرش سبک زندگی کرونایی دشوار است
دکتر فدای وطن درباره تغییر در سبک زندگی سالمندان توضیح میدهد:
کرونا سبک زندگی تمام مردم دنیا را تغییر داد که سالمندان هم جزو آنها هستند . پذیرش این سبک برای همه دشوار است . این تنها شامل سالمندان نمیشود چنانکه هر روز در گوشهای از جهان گروهی برای برداشتن محدودیتهای کرونایی دست به اعتراض و راهپیمایی میزنند.
وی میافزاید: توانایی درک این موضوع دشوار است و ما در کشور خودمان هم با آن روبهرو بودیم برای نمونه محدودیتهای شبانه یک پروژه شکستخورده بود و تا پایان آن هم بسیاری نتوانستند آن را درک و به آن عمل کنند. این مسئله در میان سالمندان دوچندان است چراکه آنها از لحاظ روحی نیاز دارند در جامعه باشند.
متخصص طب سالمندی در مورد آموزش درست به مردم در این زمینه نیز به جامعه ۲۴ میگوید:
باید توجه داشته باشیم که کرونا یک بیماری تازه است که همچنان آگاهی ما نسبت به آن اندک است. اما با اینوجود رسانهها تمام کوشش خود را کردهاند که به مردم در این زمینه آگاهی و آموزش دهند. چنانکه این موضوع تیتر اخبار هر روز تمام رسانهها در تمام جهان از جمله کشور ما بوده است. فراموش نکنید اطلاعرسانی با پذیرش متفاوت است.
و ما در سالمندان با نوعی پارادوکس روبهرو بودیم و آنها و اطرافیان را از بودن در کنار هم منع میکردیم.
این پزشک خاطرنشان میکند: در این دوران، سالمندان در تمام دنیا دچار آسیبهای روحی و روانی و افسردگی شدید شدند. جایگزینی هم برای این دوران نیست و تنها راهی که وجود دارد این است که اطرافیان به تدریج و همزمان با کاهش خطر کرونا ضمن رعایت پروتکلهای بهداشتی به سالمندان خود سر بزنند و تا جای امکان به آنها کمک کنند.
خانوادهها به تدریج باید سالمندان را از انزوا خارج کنند و در محیط باز با آنها دیدار داشته باشند. برای نمونه اگر کسی حیاط دارد میتواند برنامههای عصرنشینی برای سالمندان فراهم کند تا آنها کنار نزدیکان و دوستانشان باشند و روحیه بهتری پیدا کنند.