پیری و سلامتی

نکات مهم

بین سال‌های 2015 تا 2050، نسبت جمعیت بالای 60 سال جهان تقریباً از 12 درصد به 22 درصد دو برابر خواهد شد.
تا سال 2020، تعداد افراد 60 سال و بالاتر از کودکان کمتر از 5 سال بیشتر خواهد شد.
در سال 2050، 80 درصد از سالمندان در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی خواهند کرد. پیری و سلامتی
سرعت پیری جمعیت بسیار سریعتر از گذشته است.
تمام کشورها برای اطمینان از اینکه سیستم های بهداشتی و اجتماعی آنها آماده استفاده حداکثری از این تغییر جمعیتی هستند با چالش های بزرگی روبرو هستند. پیری و سلامتی

مقدمه

مردم در سراسر جهان طولانی تر زندگی می کنند. امروزه بیشتر مردم انتظار دارند تا دهه شصت و بعد از آن زندگی کنند. هر کشوری در جهان هم از نظر اندازه و هم از نظر نسبت افراد مسن در جمعیت رشد را تجربه می کند.

تا سال 2030، از هر 6 نفر در جهان، 1 نفر 60 سال یا بیشتر خواهد بود. در این زمان، سهم جمعیت 60 ساله و بالاتر از 1 میلیارد نفر در سال 2020 به 1.4 میلیارد نفر افزایش خواهد یافت. تا سال 2050، جمعیت افراد 60 ساله و بالاتر در جهان دو برابر خواهد شد (2.1 میلیارد). پیش بینی می شود تعداد افراد 80 ساله یا بیشتر بین سال های 2020 تا 2050 سه برابر شود و به 426 میلیون نفر برسد. پیری و سلامتی

در حالی که این تغییر در توزیع جمعیت یک کشور به سمت سنین بالاتر – که به عنوان پیری جمعیت شناخته می شود – در کشورهای با درآمد بالا آغاز شد (به عنوان مثال در ژاپن 30 درصد از جمعیت در حال حاضر بالای 60 سال سن دارند)، اکنون در سنین پایین و متوسط است. کشورهای درآمدی که بیشترین تغییر را تجربه می کنند. تا سال 2050، دو سوم جمعیت بالای 60 سال جهان در کشورهای با درآمد کم و متوسط زندگی خواهند کرد.

تعریف پیری

در سطح بیولوژیکی، پیری ناشی از تأثیر تجمع طیف گسترده ای از آسیب های مولکولی و سلولی در طول زمان است. این منجر به کاهش تدریجی ظرفیت جسمی و ذهنی، افزایش خطر ابتلا به بیماری و در نهایت مرگ می شود. این تغییرات نه خطی هستند و نه سازگار، و فقط با سن افراد در سال مرتبط هستند. تنوع مشاهده شده در سنین بالاتر تصادفی نیست . فراتر از تغییرات بیولوژیکی، پیری اغلب با تغییرات دیگر زندگی مانند بازنشستگی، نقل مکان به مسکن مناسب تر و مرگ دوستان و شرکا همراه است. پیری و سلامتی

بیماری های شایع مرتبط با افزایش سن

بیماری های شایع در سنین بالاتر شامل کم شنوایی، آب مروارید و عیوب انکساری، درد پشت و گردن و آرتروز، بیماری مزمن انسدادی ریه، دیابت، افسردگی و زوال عقل است. با بالا رفتن سن افراد بیشتر احتمال دارد چندین بیماری را همزمان تجربه کنند. پیری و سلامتی

سن بالاتر نیز با ظهور چندین حالت بهداشتی پیچیده مشخص می شود که معمولاً سندرم های سالمندی نامیده می شوند. آنها اغلب نتیجه عوامل زمینه‌ای متعددی هستند و شامل ضعف، بی اختیاری ادرار، افتادن، هذیان و زخم فشاری می‌شوند.

پیری و سلامتی

عوامل موثر بر پیری سالم

زندگی طولانی‌تر فرصت‌هایی را به همراه دارد، نه تنها برای افراد مسن و خانواده‌های آنها، بلکه برای کل جوامع .سال‌های باقی مانده فرصتی است برای دنبال کردن فعالیت‌های جدید مانند تحصیلات تکمیلی، شغل جدید یا علاقه‌ای که مدت‌ها نادیده گرفته شده است. افراد مسن نیز به طرق مختلف به خانواده و جوامع خود کمک می کنند. با این حال، میزان این فرصت ها و مشارکت ها به شدت به یک عامل بستگی دارد: سلامت

شواهد حاکی از آن است که نسبت زندگی در سلامت خوب به طور کلی ثابت مانده است، که نشان می دهد سال های اضافی در سلامت ضعیف هستند.

اگر افراد بتوانند این سال‌های اضافی زندگی را با سلامتی خوب تجربه کنند پیری و سلامتی

و در محیطی حمایت‌کننده زندگی کنند، توانایی آن‌ها برای انجام کارهایی که برایشان ارزشمند است تفاوت چندانی با افراد جوان‌تر نخواهد داشت. اگر این سالهای اضافه شده تحت سلطه کاهش ظرفیت جسمی و ذهنی باشد، پیامدهای آن برای افراد مسن و برای جامعه منفی تر خواهد بود.

پیری و سلامتی

اگرچه برخی از تغییرات در سلامت افراد مسن ژنتیکی است، اما بیشتر به دلیل محیط فیزیکی و اجتماعی افراد – از جمله خانه، محله، و اجتماعات آنها، و همچنین ویژگی های شخصی آنها – مانند جنسیت، قومیت، یا وضعیت اجتماعی-اقتصادی آنها است. محیط هایی که افراد در دوران کودکی در آن زندگی می کنند – یا حتی به عنوان جنین در حال رشد – همراه با ویژگی های شخصی آنها، تأثیرات بلندمدتی بر نحوه پیری آنها دارد. پیری و سلامتی

محیط‌های فیزیکی و اجتماعی می‌توانند مستقیماً یا از طریق موانع یا انگیزه‌هایی که بر فرصت‌ها، تصمیم‌گیری‌ها و رفتار سلامت تأثیر می‌گذارند، بر سلامت تأثیر بگذارند. پیری و سلامتی

حفظ رفتارهای سالم در طول زندگی، به ویژه خوردن یک رژیم غذایی متعادل، انجام فعالیت بدنی منظم و خودداری از مصرف دخانیات، همگی به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های غیرواگیر، بهبود ظرفیت جسمی و ذهنی و تأخیر در وابستگی به مراقبت کمک می‌کنند.

محیط‌های فیزیکی و اجتماعی حمایت‌کننده نیز افراد را قادر می‌سازد تا با وجود از دست دادن ظرفیت، کارهایی را که برایشان مهم است انجام دهند. در دسترس بودن ساختمان ها و وسایل حمل و نقل عمومی ایمن و قابل دسترس، و مکان هایی که به راحتی می توان در اطراف آن قدم زد، نمونه هایی از محیط های حمایتی هستند. در ایجاد یک پاسخ بهداشت عمومی به پیری، نه تنها توجه به رویکردهای فردی و محیطی که خسارات مرتبط با افزایش سن را بهبود می‌بخشد، بلکه آنهایی که ممکن است بهبودی، سازگاری و رشد روانی اجتماعی را تقویت کنند نیز مهم است.

پیری و سلامتی

افراد مسن معمولاً ضعیف یا وابسته فرض می شوند و باری بر دوش جامعه هستند. متخصصان بهداشت عمومی و جامعه به‌عنوان یک کل، باید به این نگرش‌ها و سایر نگرش‌های مربوط به سن توجه کنند، که می‌تواند منجر به تبعیض شود، بر نحوه تدوین سیاست‌ها و فرصت‌هایی که افراد سالمند برای تجربه سالمندی سالم دارند، تأثیر بگذارد.

جهانی شدن، تحولات تکنولوژیکی (مثلاً در حمل و نقل و ارتباطات)، شهرنشینی، مهاجرت و تغییر هنجارهای جنسیتی بر زندگی افراد مسن به روش های مستقیم و غیرمستقیم تأثیر می گذارد. یک پاسخ بهداشت عمومی باید این روندهای فعلی و پیش بینی شده را بررسی کند و بر این اساس سیاست ها را چارچوب بندی کند.