مشکل

جمعیت جهان به سرعت پیر می شوند. بین سالهای 2015 و 2050 ، نسبت افراد مسن جهان تقریباً دو برابر شده است و از حدود 12٪ به 22٪ رسیده است. انتظار می رود جمعیت بالای 60 سال در جهان از 900 میلیون نفر به 2 میلیارد نفر برسد. افراد مسن با چالش های ویژه بهداشت جسمی و روانی روبرو هستند که باید شناخته شوند.

بیش از 20٪ بزرگسالان 60 ساله و بالاتر از اختلال روانی یا عصبی رنج می برند (به استثنای اختلالات سردرد) و 6.6٪ از کل معلولیت (سالهای تنظیم شده برای معلولیت – DALY) در افراد بالای 60 سال به اختلالات روانی و عصبی نسبت داده می شود. این اختلالات در افراد مسن 17.4٪ از سالهای معلول (YLDs) را تشکیل می دهد. شایع ترین اختلالات روانی و عصبی در این گروه سنی ، زوال عقل و افسردگی است که به ترتیب تقریباً 5٪ و 7٪ جمعیت مسن جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. اختلالات اضطرابی 3.8٪ از افراد مسن را درگیر می کند ، مشکلات مصرف مواد تقریباً 1٪ را تحت تأثیر قرار می دهد و حدود یک چهارم مرگ و میر ناشی از خودآزاری در میان افراد 60 ساله یا بالاتر است. مشکلات سو مصرف مواد در افراد مسن اغلب نادیده گرفته می شود یا به درستی تشخیص داده نمی شود.

مشکلات بهداشت روانی توسط متخصصین مراقبت های بهداشتی و خود افراد مسن کمتر شناخته می شود ، و شرم ناشی از این شرایط باعث می شود افراد تمایلی به کمک از خود نشان ندهند.

سلامت روان سالمندی روانشناسی سالمند

عوامل خطر برای مشکلات بهداشت روانی در افراد سالمند

در هر مرحله از زندگی ممکن است عوامل خطرساز متعددی برای مشکلات بهداشت روان وجود داشته باشد. افراد سالمند ممکن است عوامل استرس زای زندگی مشترک  را تجربه کرده باشند. همچنین عوامل استرس زا که در دوره های واپسین زندگی بیشتر به چشم می آیند ، مانند از دست دادن قابل توجه ظرفیت و کاهش توانایی عملکرد. به عنوان مثال ، افراد مسن ممکن است کاهش تحرک ، درد مزمن ، ضعف و یا سایر مشکلات سلامتی را تجربه کنند ، که آنها به نوعی مراقبت طولانی مدت نیاز دارند. علاوه بر این ، افراد مسن بیشتر احتمال دارد با بازنشستگی حوادثی مانند سوگواری یا افت وضعیت اقتصادی – اجتماعی را تجربه کنند. همه این عوامل استرس زا می توانند منجر به انزوا ، تنهایی یا پریشانی روانی در افراد مسن شوند.

سلامت روان بر سلامت جسمی و بالعکس تأثیر دارد. به عنوان مثال ، افراد مسن مبتلا به بیماری های جسمی مانند بیماری های قلبی دارای میزان افسردگی بالاتر از افراد سالم هستند. علاوه بر این ، افسردگی درمان نشده در یک فرد مسن مبتلا به بیماری قلبی می تواند بر نتیجه آن تأثیر منفی بگذارد.

کهنسالان نیز در معرض معضل آزار سالمندی قرار دارند – از جمله سو استفاده فیزیکی ، کلامی ، روانی ، مالی و جنسی. رها کردن بی توجهی؛ و از دست دادن جدی عزت و احترام. شواهد فعلی حاکی از آن است که از هر 6 سالمند 1 نفر سو استفاده از سالمندان را تجربه می کند. سو استفاده از سالخوردگان می تواند نه تنها به صدمات جسمی ، بلکه به عواقب جدی ، گاهی طولانی مدت روانی از جمله افسردگی و اضطراب منجر شود.

زوال عقل و افسردگی در افراد مسن به عنوان موضوعات بهداشت عمومی

زوال عقل

زوال عقل یک سندرم است ، معمولاً از نوع مزمن یا پیشرونده است که در آن ، حافظه ، تفکر ، رفتار و توانایی انجام فعالیت های روزمره رو به زوال است. این بیماری عمدتا افراد مسن را درگیر می کند ، اگرچه این یک قسمت طبیعی از پیری نیست.

تخمین زده می شود که 50 میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می کنند و تقریباً 60 درصد آنها در کشورهای کم درآمد و متوسط ​​زندگی می کنند. پیش بینی می شود تعداد کل مبتلایان به زوال عقل در سال 2030 به 82 میلیون نفر و در سال 2050 به 152 میلیون نفر افزایش یابد.

از نظر هزینه های مستقیم مراقبت های پزشکی ، اجتماعی و غیررسمی مرتبط با زوال عقل ، مسائل اجتماعی و اقتصادی قابل توجهی وجود دارد. علاوه بر این ، فشارهای جسمی ، عاطفی و اقتصادی می تواند استرس زیادی را برای خانواده ها و مراقبان ایجاد کند. هم برای افراد مبتلا به زوال عقل و هم مراقبان آنها از سیستم های بهداشتی ، اجتماعی ، مالی و حقوقی پشتیبانی لازم است.

سلامت روان سالمندی روانشناسی سالمند

افسردگی

افسردگی می تواند رنج بزرگی به همراه داشته باشد و منجر به اختلال در عملکرد در زندگی روزمره شود. افسردگی تک قطبی در 7 درصد از افراد مسن عمومی رخ می دهد و 5.7 درصد از YLD ها را در میان افراد بالای 60 سال تشکیل می دهد. در شرایط مراقبت های اولیه افسردگی هم به خوبی تشخیص داده نمی شود و هم تحت درمان قرار نمی گیرد. علائم اغلب نادیده گرفته می شوند و درمان نمی شوند ، زیرا با سایر مشکلات بزرگسالان بزرگتر هم زمان بروز می کنند.

افراد مسن با علائم افسردگی عملکرد ضعیف تری نسبت به افراد دارای بیماری های مزمن پزشکی مانند بیماری ریه ، فشار خون بالا یا دیابت دارند. افسردگی همچنین باعث افزایش درک بهداشت ضعیف ، استفاده از خدمات بهداشتی و درمانی می شود.

استراتژی های درمان و مراقبت برای رفع نیازهای بهداشت روان افراد سالمند

آماده سازی ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و جوامع برای تأمین نیازهای خاص جمعیت سالمند مهم است ، از جمله:

• آموزش متخصصان بهداشت در زمینه مراقبت از افراد سالمند .
• پیشگیری و مدیریت بیماریهای مزمن مرتبط با سن از جمله اختلالات ذهنی ، عصبی و مصرف مواد.
• طراحی سیاستهای پایدار در مورد مراقبتهای طولانی مدت و تسکینی و در حال توسعه خدمات و تنظیمات مناسب سن.

ارتقاء سلامت

از طریق ارتقاع پیری فعال و سالم می توان سلامت روانی افراد مسن را بهبود بخشید. ارتقاع سلامت ویژه سلامت روان برای افراد مسن شامل ایجاد شرایط زندگی و محیط هایی است که از سلامتی حمایت می کنند و به مردم امکان می دهد زندگی سالم داشته باشند. ارتقاع سلامت روان تا حد زیادی به راهکارهایی بستگی دارد که افراد سالمند منابع لازم برای تأمین نیازهای خود را داشته باشند ، مانند:

• تأمین امنیت و آزادی
• مسکن مناسب از طریق سیاست مسکن حمایتی
• حمایت اجتماعی از افراد مسن و مراقبان آنها
• برنامه های بهداشتی و اجتماعی برای گروه های آسیب پذیر مانند کسانی که به تنهایی زندگی می کنند و جمعیت روستایی دارند یا از یک بیماری روانی یا جسمی مزمن یا عود کننده رنج می برند.
• برنامه های پیشگیری و مقابله با آزار سالمندان
• برنامه های توسعه جامعه

مداخلات

شناخت و درمان به موقع اختلالات روانی ، عصبی و مصرف مواد در سالمندان ضروری است. هم مداخلات روانشناختی و هم داروها توصیه می شود.

در حال حاضر هیچ دارویی برای درمان زوال عقل در دسترس نیست اما برای حمایت و بهبود زندگی افراد مبتلا به زوال عقل و مراقبان و خانواده آنها می توان کارهای زیادی انجام داد ، مانند:

• تشخیص زودهنگام ، به منظور ارتقاع مدیریت زود هنگام و بهینه
• بهینه سازی سلامت جسمی و روانی ، توانایی عملکردی و رفاه
• شناسایی و درمان بیماری جسمی همراه
• شناسایی و مدیریت رفتار چالش برانگیز
• ارائه اطلاعات و پشتیبانی طولانی مدت از مراقبین

مراقبت های بهداشت روان در جامعه

بهداشت عمومی و مراقبت های اجتماعی خوب برای ارتقاع سلامت افراد سالمند، جلوگیری از بیماری ها و مدیریت بیماری های مزمن مهم است. بنابراین آموزش همه ارائه دهندگان خدمات بهداشتی در زمینه کار با مسائل و اختلالات مربوط به پیری از اهمیت برخوردار است. مراقبت های بهداشتی اولیه و موثر در سطح جامعه برای افراد مسن بسیار مهم است. تمرکز بر مراقبت طولانی مدت از افراد مسن که از اختلالات روانی رنج می برند و همچنین ارائه آموزش ، آموزش و پشتیبانی به مراقبان به همان اندازه مهم است.

برای اطمینان از بالاترین کیفیت خدمات به افراد مبتلا به بیماری روانی و مراقبان آنها ، یک محیط قانونگذاری مناسب و حمایتی مبتنی بر استانداردهای حقوق بشری پذیرفته شده در سطح بین المللی مورد نیاز است.

حمایت سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی از دولتها در جهت تقویت و ارتقاع سلامت روان در افراد مسن و ادغام استراتژیهای موثر در سیاستها و برنامه ها حمایت می کند. استراتژی جهانی و برنامه اقدام در مورد پیری و سلامتی توسط مجمع جهانی بهداشت در سال 2016 تصویب شد. یکی از اهداف این استراتژی جهانی همسو کردن سیستم های بهداشتی با نیازهای جمعیت های مسن تر ، برای سلامت روان و همچنین جسم است. اقدامات کلیدی عبارتند از: جهت گیری سیستم های بهداشتی پیرامون ظرفیت ذاتی و توانایی عملکردی ، توسعه و حصول اطمینان از دسترسی مقرون به صرفه به مراقبت های بالینی مبتنی بر سالمند با کیفیت و یکپارچه و اطمینان از یک نیروی کار بهداشتی پایدار و به طور مناسب ، مستقر و مدیریت شده.

سلامت روان سالمندی روانشناسی سالمند روز جهانی سالمند

برنامه جامع اقدام بهداشت روان برای سالهای 2013-2020 تعهدی است که توسط کلیه کشورهای عضو سازمان بهداشت جهانی برای انجام اقدامات خاص جهت ارتقا بهزیستی روان ، جلوگیری از اختلالات روانی ، ارائه مراقبت ، تقویت بهبودی ، ارتقاع حقوق بشر و کاهش مرگ و میر ، بیماری و ناتوانی انجام می شود. برای افراد مبتلا به اختلالات روانی از جمله در سالمندان. این برنامه بر روی 4 هدف اصلی تمرکز دارد:

• تقویت رهبری و حاکمیت موثر برای سلامت روان
• ارائه خدمات بهداشت روان و مراقبت های اجتماعی جامع ، یکپارچه و پاسخگو در محیط های جامعه محور
• اجرای استراتژی های ارتقاع و پیشگیری در بهداشت روان
• تقویت سیستم های اطلاعاتی ، شواهد و تحقیقات برای سلامت روان

سلامت روان سالمندی روانشناسی سالمند

افسردگی ، روان پریشی ، خودکشی ، صرع ، زوال عقل و اختلالات مصرف مواد در برنامه اقدام بهداشتی بهداشت روان (mhGAP) گنجانده شده است که هدف آن بهبود مراقبت از اختلالات روانی ، عصبی و مصرف مواد از طریق ارائه راهنما و ابزار توسعه خدمات بهداشتی در منابع است. مناطق فقیر بسته mhGAP شامل مداخلات پیشگیری و مدیریت برای هر یک از این شرایط اولویت دار در تنظیمات بهداشتی غیر تخصصی از جمله در افراد مسن است.

سازمان بهداشت جهانی زوال عقل را به عنوان یک چالش بهداشت عمومی به رسمیت می شناسد و گزارش ، Dementia: یک اولویت بهداشت عمومی ، برای حمایت از اقدامات در سطح بین المللی و ملی را منتشر کرد. WHO اولین کنفرانس وزیران در زمینه اقدام جهانی علیه زوال عقل را در مارس 2015 ترتیب داد ، که باعث آگاهی از سلامت عمومی و چالش های اقتصادی ناشی از زوال عقل ، درک بهتر از نقش ها و مسئولیت های کشورهای عضو و ذینفعان شد و منجر به “فراخوان برای اقدام »با حمایت شرکت کنندگان در کنفرانس.

سلامت روان سالمندی روانشناسی سالمند

در ماه مه سال 2017 ، مجمع جهانی بهداشت برنامه اقدام جهانی را در مورد واکنش بهداشت عمومی به زوال عقل 2017-2025 تأیید کرد. این طرح یک طرح جامع برای اقدامات – برای سیاست گذاران ، شرکای بین المللی ، منطقه ای و ملی و WHO – در زمینه هایی مانند افزایش آگاهی از زوال عقل و ایجاد ابتکارات دوستانه زوال عقل ارائه می دهد. کاهش خطر ابتلا به زوال عقل تشخیص ، درمان و مراقبت ؛ تحقیق و نوآوری؛ و پشتیبانی از مراقبان زوال عقل. هدف آن بهبود زندگی افراد مبتلا به زوال عقل ، مراقبان و خانواده آنها و در عین حال کاهش تأثیر زوال عقل بر افراد ، جوامع و کشورها است. به عنوان بخشی از تلاش ها برای عملیاتی کردن این طرح ، یک سیستم نظارت بین المللی ، رصدخانه جهانی دمانس ، برای سیاست گذاران و محققان ایجاد شده است تا نظارت و اشتراک اطلاعات سیاست های زوال عقل ، ارائه خدمات ، اپیدمیولوژی و تحقیقات را تسهیل کند.