فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
وضعيت عمومی سالمندان در هر جامعه ای به چگونگی روابط فرهنگی، تربیتی و اجتماعی هر جامعه بستگی دارد و از جامعه ای به جامعه ديگر متفاوت است. بطور مثال در مورد بد رفتاری با سالمندان نمي توان گفت جامعه ای نسبت به اين قشر بد رفتاری ندارد ولی ميتوان گفت نسبت ها با يگديگر متفاوت است و به شكل های گوناگون وجود دارد. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
نمونه های خشونت و بی حرمتی نسبت به سالمندان در جوامع پیشرفته و در حال توسعه متفاوت است و البته اين اتفاق در جوامع اسلامی با توجه به آموزه های دينی و اعتقادی كمتر رخ می دهد و حرمت مداری سالخوردگان چه در محیط خانوادگی و چه در سطوح جامعه همچنان به عنوان وظیفه انسانی رعایت می شود. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
یکی از علل خشونت و بیحرمتی نسبت به سالمندان، کمبود مباحث فرهنگ سازی به ویژه در چگونگی رفتار و کردار و کنار آمدن با خلق و خوی افراد مسن است. خلأ شناخت اطرافیان فرد سالمند و ریشه یابی ناآرامی ها، افسردگی و بی میلی یا بی ارادگی حتی در انجام کارهای ابتدایی خود، تحمل ناپذیری اطرافیان در برخی خانواده ها را سبب می شود. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
البته همه مردم شناسان و علمای علم فرهنگ معتقدند فرهنگ سازی يک شبه حاصل نمی شود و برای فرهنگ سازی بايد بستر سازی كرد و آموزش داد. به طور مثال قدرشناسی عاطفی- معنوی و مادی از سالمندان در خانواده یا دیدار مشتاقانه سالمند در مراکز نگهداری سالمندان به مفهوم دیگر می تواند حفظ فرهنگ ايجاد شده و يا فرهنگ سازی برای توجه به گروه سالمندان باشد و می تواند نماد سپاس وابستگان به آنان به خاطر تمام زحمات، حمایت ها، رهنمون ها، صبوری ها، همراهی ها و… مادران و پدران طی سال های کودکی تا بزرگسالی ما باشد. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
در جهان امروز نگاه غالب به سالمندان از منظر سرمایه انسانی و رویکرد مناسب با پدیده سالمندی توجه به “سالمندی پویا” است. به طور قطع به مرور زمانی توانمندی های فیزیکی سالمندان کاهش می یابد، اما این امر به موازات افزایش تجربه، خرد و تاثیر گذاری اجتماعی سالمندان صورت می گیرد. از این رو کارکردهای سالمندان در طی زمان کاهش نمی یابد بلکه تغییر شکل می دهد.
سالمندی را می توان فصل انتقال تجارب و آموخته هایی از فراز و فرودها و پیچ و خم های سال های زندگی شخصی به نسل دیگر و فصل بهره گیری از هر آنچه خود اندوخته است نامید. در چنین وضعیتی فرزندان و اطرافیان و حتی سازمان های اجتماعی و فرهنگی لازم است حامی و سامانگر انتقال تجارب و آموخته های آنان باشند. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
در پايان جای دارد از نوع رویکرد تدریجی جامعه به سالمندان و بی توجهی به خلق و خوی سال های پیری ابراز نگرانی كرد و باید در قالب برنامه های مختلف با تأکید بر ارزش گذاری به تلاش و فداکاری سالمندان ضرورت های توجه مضاعف به آنان به نسل امروزی جامعه یادآوری شود. فرهنگ سازی برای ارزش گذاری به سالمندان
نویسنده : علی رهنما
