سالمندان نیازمند اقدام، نه صحبت

سالمند و سالمندی هم از آن موضوعاتی است که همه در مورد آن نظر می دهند و همه نسبت به آن در عمل غافل.

این روزها با هر کس که صحبت می کنیم الویت را به کودکان و نوجوانان نسبت می دهند، هر چند که در آن خصوص هم کاری انجام نمی شود، اما این اظهار نظرهای شخصی یک زنگ خطر را به صدا در می آورد که بسیاری نسبت به آن بی توجه اند. بله مسئله بی هویتی جامعه ای که از نسل های بعدی تشکیل می شود و نسبت به سالمندان بی توجه.

این شکاف نسلی که سالیان سال است در مورد آن فقط گفتگو می شود واقعیتی است که در سالهای نه چندان دور قطعا مسئله اصلی اجتماع جامعه ایرانی خواهد شد.

اما در این بین آنچه که به چشم می خورد، به مانند اکثر حوزه های انسانی و اجتماعی مانند حوزه روانشناسی، خانواده و … ابراز نظرها، ارائه برنامه های کوتاه مدت و در عین حال بی حاصل و همچنین ایجاد یک جریان عقیم رسانه ای در راستای موضوعات مختلف سالمندان است که آسیب آن اگر بیشتر از بی توجه صرف به آنها نباشد قطعا کمتر نیست.

سالمندان نیازمند اقدام

متاسفانه آنچه اینروزها در فضای مجازی به ویژه دیده می شود حضور و گفتمان های کوتاه کلیپی عزیزانی است که در عین حالی که مدارک مختلف در حوزه های مختلف علوم مرتبط با سالمندی را دارند اما رنگ مجازی بودنشان به رنگ حضور اجتماعی شان بیشتر میچربد.

از توصیه های حوزه بهداشت سالمندی گرفته و برویم تا حوزه ورزش سالمندی و درنهایت اعلام بسیاری از برنامه های دستگاه های دولتی که عملا هیچوقت به مرحله اجرا نمی رسند و فقط حرفهایی است که در ایامی خاص مانند هفته سالمند و اینها برای عقب نماندن آن دستگاه بیان می گردد.

باید توجه داشت که سالمندان این روزها شاید بیشتر از اقشار دیگر درگیر مسائل اقتصادی هستند که فقط به حوزه اقتصاد خانواده برنمی گردد بلکه سلامت روان ایشان را در ابعاد مختلف اجتماعی به خطر می اندازد.
موضوعاتی مانند رفاه اجتماعی؛ دسترسی های مختلف به امکانات و خدمات اجتماعی متناسب با وضعیت سالمندان، بهره گیری مناسب از خدمات شهری، بهره گیری مناسب از خدمات بهداشتی درمانی و… همه و همه از موضوعاتی هستند که سالمندان در این ایام بیش از گذشته با آن ها سر وکله می زنند که هر کدام از این موضوعات در بخش خود ناکارآمد کم حاصلند.

با توجه به این موضوعات است که باید با یک هم افزایی و انسجام بین بخشهای دولتی به عنوان حمایت کننده و سیاستگذار وبخشهای مردمی و خصوص به عنوان مجری و اتاق فکر، توجه جدی به موضوعات مختلف سالمندی بشود و در اولین گاه به نظر می رسد باید جلوی جلوه گری های افراد حقیقی و حقوقی از طریق ابراز نظرها و ارائه راهکارهای بی حاصل و در بسیاری موارد گمراه کننده گرفته شود.

مقاله سالمندان نیازمند اقدام، نه صحبت