این بیماری معمولاً در کودکان و افراد بالای 65 سال تشخیص داده می شود. تنها یک بار تشنج در بیمار راه خوبی برای شناسایی صرع در آن بیمار نیست و بهتر است اگر بیش از یکبار این تشنج اتفاق افتاده است بک به سمت بیماری صرع معطوف شود.

آمار صرع

برخی از آمار جالب در مورد بیماری صرع در انگلستان: بیماری صرع در سالمندان 

• روزانه 87 نفر شناسایی می شوند. بیماری صرع در سالمندان 
• فقط 52٪ از مبتلایان به صرع فاقد تشنج هستند. بیماری صرع در سالمندان 
• با درمان صحیح ، تخمین زده می شود 70٪ از افراد بدون تشنج به زندگی ادامه دهند. بیماری صرع در سالمندان 
• در حدود 60 نوع مختلف تشنج با شدت های متفاوت از کم تا بسیار شدید وجود دارد. بیماری صرع در سالمندان 
• حملات صرعی می تواند زندگی را تهدید کند. بیماری صرع در سالمندان 

صرع می تواند از هر سنی شروع شود. انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد. برخی از فرم ها ممکن است فقط برای مدت زمان محدودی دوام بیاورند. با این حال در اغلب مبتلایان صرع یک ​​بیماری مادام العمر است.

علل صرع

چندین علت شناخته شده برای بیماری صرع وجود دارد. برخی از انواع صرع ژنتیکی است ، در حالی که برخی دیگر می توانند پس از آسیب دیدگی یا بیماری شروع شوند. برخی از دلایل اصلی ابتلا به بیماری صرع در زیر آمده است:

• عفونت مغزی ، مانند مننژیت.
• سکته مغزی.
• آسیب شدید سر.
• مشکلات هنگام تولد به دلیل نرسیدن اکسیژن کافی به نوزاد.

با این حال ، در بیش از نیمی از موارد صرع ، پزشکان نمی توانند علت آن را مشخص کنند. متخصصان و محققان سخت تلاش می کنند تا درک ما از این بیماری را بهبود بخشند.

طبق NHS ، از هر سه نفر مبتلا به صرع حدود یک نفر دارای یک عضو خانواده با این بیماری است. دانشمندان در حال مطالعه ژن هایی هستند که ممکن است در انتقال صرع نقش داشته باشند تا ببینند چگونه و چرا این اتفاق می افتد.

انواع تشنج صرعی

حملات صرعی در اثر تکانه های الکتریکی سریع و نامنظم از سلول های عصبی در مغز ایجاد می شود. انواع مختلفی از تشنج وجود دارد. تأثیرات بر روی شخص بسته به بخشی از مغز که تشنج روی آن تأثیر می گذارد ، متفاوت خواهد بود.

بیماری صرع در سالمندان

تعریف تشنج جزئی

فقط قسمت کوچکی از مغز را تحت تأثیر قرار می دهد و دو نوع دارد:

• تشنج های جزئی ، که در طی آن شما کاملا هوشیار هستید اما اغلب احساسات شدید ناگهانی و سوزن سوزن شدن در اندام های خود احساس می کنید.
• تشنج های پیچیده جزئی ، که در طی آن شما آگاهی را از دست می دهید ، تقریبا وارد یک خلسه شده و آنچه را که اتفاق افتاده است را به خاطر نمی آورید.

انواع تشنج عمومی

قسمت بسیار بیشتری از مغز را تحت تأثیر قرار می دهد و در شش نوع وجود دارد:

1. تشنج آتونیک – باعث می شود ماهیچه های شما فوراً شل شوند و به طور بالقوه باعث سقوط شود.
2. تشنج تونیک – باعث می شود عضلات فوراً سفت شوند و خطر مشابهی را به دنبال دارد.
3. غیبت ها – 10 تا 20 ثانیه طول می کشد ، در این مدت شما به سمتی خیره شده و آگاهی خود را از دست می دهید.
4. حملات میوکلونیک – به سختی یک ثانیه طول می کشد و شامل یک حرکت غیر ارادی اندام یا بالاتنه می شود.
5. تشنج کلونیک – علائمی مشابه با تشنج میوکلونیک را شامل می شود ، اما ممکن است چندین دقیقه طول بکشد و باعث بیهوشی شود.
6. تشنج های تونیک-کلونیک – بدن مبتلایان سفت شده و هوشیاری خود را از دست می دهند ، دست ها و پاهایشان به هم می خورد. این حالت معمولا چند دقیقه طول می کشد.

تشخیص

برای اینکه پزشک بتواند شما را مبتلا به صرع تشخیص دهد ، باید شرح مفصلی از نوع تشنج شما را داشته باشد. همانطور که قبلاً نیز اشاره کردیم ، معمولاً قبل از تشخیص باید چندین حمله داشته باشید.

پزشک ممکن است شما را به یک متخصص مغز و اعصاب ارجاع دهد. همچنین ممکن است این متخصص داشتن یک الکتروانسفالوگرام (EEG) یا اسکن مغزی را برای یافتن هرگونه مشکل در مغز شما پیشنهاد دهد.

EEG می تواند فعالیت الکتریکی غیرمعمول را در مغز بررسی کند ، که می تواند شاخص صرع باشد. با اسکن مغزی مشکلاتی در مغز شما مشاهده می شود که می تواند باعث ایجاد این بیماری مانند رشد غیرمعمول ، آسیب به مغز یا ایجاد زخم شود.

با این حال ، حتی اگر این آزمایشات چیزی را نشان ندهند ، باز هم احتمال ابتلا به صرع وجود دارد.

بیماری صرع در سالمندان

درمان صرع

گرچه در حال حاضر درمانی وجود ندارد ، اما یک سری داروهای ضد صرع (AED) وجود دارد که می تواند به بیماران مبتلا به کنترل وضعیت خود کمک کند. این مواد به منظور جلوگیری از تشنج ، توازن مواد شیمیایی مسئول حمل تکانه های الکتریکی در مغز را تغییر می دهد.

تحریک عصب واگ (VNS) نوع دیگری از درمان است. این شامل قرار دادن یک وسیله الکتریکی کوچک در زیر پوست قفسه سینه شما است. این دستگاه به یک سیم متصل است که به عصبی در پشت شما متصل می شود که عصب واگ نامیده می شود. سپس برق در امتداد سیم به عصب ارسال می شود. تصور می شود که VNS با تغییر سیگنال های الکتریکی مغز می تواند به کنترل و کاهش تشنج کمک کند.

برخی از افراد همچنین دریافتند که رژیم کتوژنیک در کنترل صرع مثر است.

اگر سایر روش ها در کنترل صرع موثر نباشد ، می توانید کاندید تحریک عمیق مغز (DBS) باشید. این شبیه VNS است ، با این وجود دستگاهی که در قفسه سینه قرار می گیرد به سیم هایی متصل است که مستقیماً به مغز می روند. تکانه های الکتریکی ارسال شده در امتداد این سیم ها می توانند با تغییر دادن سیگنال های الکتریکی در مغز ، از تشنج جلوگیری کنند.

در موارد شدید ، جراحان مغز و اعصاب می توانند بخشی از مغز را برداشته و علائم صرع را تسکین دهند.

زندگی با صرع

صرع از طرق مختلف می تواند بر روی افراد تأثیر بگذارد ، اما برخی موارد کلی وجود دارد که می توانید برای کنترل تشنج در زندگی آنها را با اطمینان انجام دهید. کنترل تشنج تا حد ممکن ضروری است زیرا ممکن است بسیار خطرساز شود.

در کنار مصرف همه داروها طبق دستورالعمل ها ، باید عوامل تشنج خود را شناسایی و از آنها اجتناب کنید (در صورت امکان).

بیماری صرع در سالمندان

عوامل شایع تشنج عبارتند از:

• استرس
• نوشیدن الکل
• چراغ های چشمک زن
• بیدار شدن های ناگهانی
• برخی از داروها و داروهای غیرقانونی
• دوره های قائدگی در زنان

یک روش خوب برای شناسایی این عوامل محرک ، نگه داشتن دفترچه یادداشت تشنج است. هر زمان که تشنج کردید ، باید کاری را که قبلاً انجام می دادید ، یادداشت کنید. با گذشت زمان ، ممکن است بتوانید الگویی را مشاهده کنید ، که می تواند به شناسایی ماشه تشنج کمک کند. هنگامی که عوامل محرک خود را درک کردید ، می توانید برای جلوگیری از آنها اقداماتی انجام دهید.

نکات ایمنی در مورد تشنج

برای برخی از افراد مبتلا به صرع ، جلوگیری از تشنج غیرممکن است. بنابراین بسیار مهم است که بدانید چگونه می توانید در هنگام تشنج خود را ایمن نگه دارید. در اینجا چند نکته کلی وجود دارد:

• لبه های مبلمان یا گوشه های تیز را بپوشانید تا در صورت سقوط آسیب نبیند.
• در حمام را قفل نکنید.
• به جای حمام دوش بگیرید – برای جلوگیری از خطر خفگی.
• ردیاب های دود را نصب کنید تا از سوختن غذا مطلع شوید. می توانید به دنبال تشنج آگاهی خود را از دست دهید.
• از محافظ های بخاری و رادیاتور استفاده کنید تا مستقیم روی آنها نیفتید.
• قابلمه ها را روی شعله های عقبی که از لبه اجاق گاز فاصله دارند قرار دهید.

اگرچه هنوز هم می توانید با صرع در فعالیت های ورزشی شرکت کنید ، اما متخصصان توصیه می کنند که در حین دوچرخه سواری و اسب سواری ، از کلاه ایمنی استفاده کنید. از استفاده از انواع خاصی از تجهیزات بدنسازی خودداری کنید. تنهایی به شنا نپردازید.

پس از تشنج ، باید مرجع صدور گواهینامه رانندگی و وسایل نقلیه را در جریان بگذارید . باید رانندگی را متوقف کنید (حداقل به طور موقت).راهنمایی و رانندگی ممکن است از شما بخواهد گواهینامه خود را تسلیم کنید. کسانی که به مدت یک سال بدون تشنج بوده اند می توانند مجدداً برای گواهینامه رانندگی خود اقدام کنند.

بیماری صرع در سالمندان

مرگ ناگهانی ناشناخته در صرع

در موارد نادر ، فرد مبتلا به صرع بدون هیچ دلیل مشخصی در هنگام تشنج یا پس از آن می میرد. این به عنوان مرگ ناگهانی غیر قابل توضیح در صرع (SUDEP) شناخته می شود. اگرچه نادر است ، اما آگاهی از خطر مهم است ، زیرا SUDEP گاهی اوقات قابل پیشگیری است. کسانی که از تشنج تونیک-کلونیک رنج می برند به طور کلی در بیشترین خطر SUDEP قرار دارند.

اصلی ترین کاری که می توانید برای کاهش خطر خود انجام دهید این است که مطمئن شوید صرع به خوبی کنترل شده است. این کار را می توان با مصرف داروی مناسب و جلوگیری از عوامل تشنج در صورت امکان انجام داد. اگر نگران وضعیت خود هستید ، باید در اسرع وقت با متخصص صرع تماس بگیرید.

یک موسسه خیریه به نام انجمن صرع ایران می تواند مشاوره و پشتیبانی و همچنین یک خط کمک برای افرادی که یکی از عزیزان خود را در اثر صرع از دست داده اند ، ارائه دهد.

آیا می توانم به کسی در تشنج کمک کنم؟

در اینجا چند نکته برای کمک به کسی که از تشنج مقوی – کلونیک رنج می برد ، آورده شده است:

کارهای قابل انجام

• از آنها در برابر صدمه محافظت کنید (اشیا تیز و خطرآفرین را از حوالی بیماری بردارید).
• زیر سر آنها را کوسن بگذارید.
• به دنبال شناسنامه صرع یا هویتی باشید – این ممکن است اطلاعاتی درباره تشنج و کارهایی که باید انجام دهید را به شما بدهد.
• مدت زمان تشنج و شدت آن را به خاطر بسپارید
• با قرار دادن آرام آنها در موقعیت راحت تری، پس از متوقف شدن تشنج ، به تنفس بیمار کمک کنید.
• تا زمان بهبودی کامل با آنها بمانید.
• با آرامش رفتار کنید.

کارهایی که نباید انجام داد

• حرکات آنها را مهار نکنید. بیماری صرع در سالمندان 
• پارچه نرمی را در دهان و بین دندان های آنها بگذارید. بیماری صرع در سالمندان 
• سعی نکنید آنها را جابجا کنید مگر اینکه در خطر باشند. بیماری صرع در سالمندان 
• چیزی به خورد آنها ندهید تا حالت عادی و کامل پیدا کند. بیماری صرع در سالمندان 

در موارد زیر باید برای اورژانس تماس بگیرید:

• اگر این اولین تشنج فرد است.
• حرکت تند و تیز تشنج بیش از پنج دقیقه ادامه داشت. بیماری صرع در سالمندان 
• تشنج از نوع تونیک-کلونیک بصورت مداوم ادامه دارد بدون اینکه در این بین فرد به هوش بیاید. بیماری صرع در سالمندان 
• بیمار در هنگام تشنج زخمی شده باشد. بیماری صرع در سالمندان 
• شما معتقدید که آنها نیاز به مراقبت پزشکی دارند. بیماری صرع در سالمندان